znak
Polonais
Étymologie
- Dérivé de znać (« connaitre »), avec le suffixe -ak, littéralement « ce qui sert à connaitre, marque de reconnaissance »[1].
Synonymes
Dérivés
Références
- « znak », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Tchèque
Étymologie
- Dérivé de znát (« connaitre »), avec le suffixe -ák, littéralement « ce qui sert à connaitre, marque de reconnaissance ».
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | znak | znaky |
Génitif | znaku | znaků |
Datif | znaku | znakům |
Accusatif | znak | znaky |
Vocatif | znaku | znaky |
Locatif | znaku | znacích |
Instrumental | znakem | znaky |
znak \znak\ masculin inanimé
- Marque, signe de reconnaissance.
Typickým znakem rysů jsou štětičky chlupů na uších.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Signe graphique.
Tabulka znaků sady ASCII obsahuje písmena, číslice a některé základní symboly.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Ruština má měkký a tvrdý znak, le russe a un signe mou et un signe dur.
- Symbole.
Na otočné části orloje jsou nakresleny znaky zvěrokruhu.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Indice, repère.
- Attribut.
- Blason, emblème, armoiries.
Na státním znaku České republiky je vyobrazen dvouocasý lev.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- (Sport) Dos crawlé.
Dérivés
Prononciation
- République tchèque : écouter « znak [znak] »
Voir aussi
- znak sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.