vortaro

Espéranto

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine vort (« mot »), du suffixe -ar- (« groupe ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif vortaro
\vor.ˈta.ro\
vortaroj
\vor.ˈta.roj\
Accusatif vortaron
\vor.ˈta.ron\
vortarojn
\vor.ˈta.rojn\

vortaro \vor.ˈta.ro\

  1. Dictionnaire.
    • Kiu volas perfektiĝi en Esperanto, al tiu mi rekomendas la diversajn lernolibrojn kaj vortarojn  (Antaŭparolo)
      Qui veut se perfectionner en espéranto, à celui-là, je recommande les divers manuels et dictionnaires…
    • Sed, prezentante parton de la fundamento, tiuj ĉi arĥaismoj neniam estos elĵetitaj, sed ĉiam estos presataj en ĉiuj lernolibroj kaj vortaroj samtempe kun la formoj novaj,…  (Antaŭparolo)
      Mais, présentant un partie de la fundamento, ces archaïsmes ne seront jamais éjectés, mais seront toujours imprimés dans tous les manuels et dictionnaires en même temps que les formes nouvelles, …

Dérivés

Vocabulaire apparenté par le sens

Prononciation

Voir aussi

  • vortaro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Ido

Étymologie

De l’espéranto vortaro.

Nom commun

Singulier Pluriel
vortaro
\Prononciation ?\
vortari
\Prononciation ?\

vortaro \vɔr.ˈta.rɔ\

  1. Dictionnaire.

Synonymes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.