hir
: hir-
Anglais
Étymologie
- Mot-valise de his/him et de her.
Adjectif possessif
hir \hɪɹ\ (Royaume-Uni) ou \hɪə(ɹ)\ (États-Unis)
- (Non standard) (LGBT) Appartenant à iel, à ael, à al. Adjectif possessif neutre à la troisième personne du singulier coordonné avec his et her.
But once the disorientation had passed, hir forced hirself back to full consciousness--and worked quickly to establish hir position, and Ruskin's.
— (Jeffrey Carver, From a Changeling Star, New York: Bantam Books, 1988 ISBN 0-553-27639-5, page 232)- Mais une fois la désorientation passée, iel se força à reprendre pleinement conscience et travailla rapidement pour établir sa position, ainsi que celle de Ruskin.
I don’t know what Scratch looks like in the real world, I met hir online.
— (June, Caitlin Sullivan, Kate Bornstei, Nearly Roadkill: an Infobahn erotic adventure ISBN 978-0415916738, New York: Serpent's Tail, 1996, page 10: → lire en ligne)- Je ne sais pas à quoi Scratch ressemble dans la vraie vie, je l’ai rencontæ en ligne.
Notes
Il s’agit d’un terme utilisé qui n’est pas d’un usage standard.
Apparentés étymologiques
- hirself
- hirs
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC BY-SA 4.0 : hir. (liste des auteurs et autrices)
Breton
Étymologie
Adjectif
Nature | Forme |
---|---|
Positif | hir |
Équatif | ken hir ou keit |
Comparatif | hirocʼh |
Superlatif | hirañ |
Exclamatif | hirat |
hir \ˈhiːr\
- Long (dimension).
Hervez an doare, diouskouarn Perig al Lakez, ma yontr koz, a oa re hir, kalz hiroc’h eget re ar c’had, damdostik ken hir ha re an azen.
— (E. Crocq (Spern-Gwen), Marvailhou Kerne, Ti-moulerez Sant Gwilherm, Sant Brieg, 1910, page 33)- Apparemment, les oreilles de Perig al Lakez, mon grand-oncle, étaient trop longues, bien plus longues que celles d’un lièvre, presque aussi longues que celles d’un âne.
- Long, qui dure longtemps.
Ha, ma kleve un trouz bennak, e oa klemmoù hir an avel e gwez avaloù al liorzh, hag ar gaouenn gant he galvadennoù melkonius e koadoù Troboa.
— (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 54)- Et, s’il entendait un bruit, c’était les longues plaintes du vent dans les pommiers du jardin, et la chouette avec ses appels mélancoliques dans les bois de Troboa.
- (Au comparatif après gouzout) Plus.
Ne ouient ket hirocʼh eus istor an teñzor.
— (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, page 47)- Ils n’en savaient pas plus sur l’histoire du trésor.
Antonymes
Dérivés
Dérivés dans d’autres langues
- Français : Le Hir, Le Hiress, Le Hirez
Prononciation
- France (Bretagne) : écouter « hir [Prononciation ?] »
Latin
Étymologie
- Apparenté au grec ancien χείρ, kheír (« main »).
Nom commun
hir \Prononciation ?\ masculin ou neutre indéclinable
Variantes
Synonymes
Références
- « hir », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Luxembourgeois
Étymologie
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Pronom personnel
Cas | Nominatif | Accusatif | Datif | Génitif | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Tonique | Atone | Tonique | Atone | Tonique | Atone | Tonique | ||||||
Singulier | 1re personne | ech | – | mech | – | mir | mer | menger | ||||
2e personne | du | de | dech | – | dir | der | denger | |||||
3e personne | Masculin | hien hie / heen hee | en | hien hie / heen hee | en | him | em | senger | ||||
Féminin | si | se | si | se | hir | er | hirer | |||||
Neutre | hatt | et, ’t | hatt | et, ’t | him | em | senger | |||||
Pluriel | 1re personne | mir | mer | eis / äis / ons | – | eis / äis / ons | – | eiser | ||||
2e personne | dir / Dir | der / Der | iech / Iech | – | iech / Iech | – | Ärer | |||||
3e personne | si | se | si | se | hinnen hinne | – | hirer |
hir \hiːɐ̯\
Pronom possessif
Cas | Nominatif / Accusatif | Datif | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Pluriel | Masculin | Féminin | Neutre | Pluriel | |||||
Singulier | 1re personne | mäin mäi | meng | mäin mäi | meng | mengem | menger | mengem | mengen menge | |||
2e personne | däin däi | deng | däin däi | deng | dengem | denger | dengem | dengen denge | ||||
3e personne | Masculin | säin säi / säint | seng | säin säi / säint | seng | sengem | senger | sengem | sengen senge | |||
Féminin | hiren hire | hir | hiert | hir | hirem | hirer | hirem | hiren hire | ||||
Neutre | säin säi / säint | seng | säin säi / säint | seng | sengem | senger | sengem | sengen senge | ||||
Pluriel | 1re personne | eisen eise / onsen onse | eis / ons | eist / onst | eis / ons | eisem / onsem | eiser / onser | eisem / onsem | eisen eise | |||
2e personne | ären äre / Ären Äre | är / Är | äert / Äert | är / Är | ärem / Ärem | ärer / Ärer | ärem / Ärem | ären äre / Ären Äre | ||||
3e personne | hiren hire | hir | hiert | hir | hirem | hirer | hirem | hiren hire |
hir \hiːɐ̯\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.