verlaten

Néerlandais

Étymologie

Du verbe laten, « laisser », avec le préfixe ver-.

Adjectif

Forme Positif Comparatif Superlatif
Forme indéclinée verlaten verlatener verlatenst
Forme déclinée verlatenste  
Forme partitive verlatens verlateners

verlaten \vɛɾ.la.tə:\

  1. Désert, inhabité, abandonné.
    • "Op Fluori heb ik te Porfiron mijn historisch materiaal aangevuld met wat ik vond in de stinkende archieven van dat verlaten nest."  (Gust van Brussel, De Atlantica Kroniek, 2003 ISBN 9053252371)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Verbe

Présent Prétérit
ik verlaat verliet
jij verlaat
hij, zij, het verlaat
wij verlaten verlieten
jullie verlaten
zij verlaten
u verlaat verliet
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben verlatend verlaten

verlaten \vɛɾ.la.tə:\

  1. Quitter.
  2. Transvaser.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « verlaten [vɛɾ.la.tə:] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « verlaten [Prononciation ?] »

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.