matèria
Catalan
Étymologie
- Du latin materia.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
matèria \Prononciation ?\ |
matèries \Prononciation ?\ |
matèria \Prononciation ?\ féminin
Prononciation
- Barcelone (Espagne) : écouter « matèria [Prononciation ?] »
Occitan
Étymologie
- Du latin materia.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
matèria \maˈtɛɾjo\ |
matèrias \maˈtɛɾjos\ |
matèria [maˈtɛɾjo] (graphie normalisée) féminin
Dérivés
Prononciation
- languedocien : [maˈtɛɾjo]
- France (Béarn) : écouter « matèria [Prononciation ?] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.