benedictus

Voir aussi : Benedictus

Latin

Étymologie

De benedico bénir »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif benedictus benedictă benedictum benedictī benedictae benedictă
Vocatif benedicte benedictă benedictum benedictī benedictae benedictă
Accusatif benedictum benedictăm benedictum benedictōs benedictās benedictă
Génitif benedictī benedictae benedictī benedictōrŭm benedictārŭm benedictōrŭm
Datif benedictō benedictae benedictō benedictīs benedictīs benedictīs
Ablatif benedictō benedictā benedictō benedictīs benedictīs benedictīs

benedictus

  1. Participe passé de benedico : Béni.

Dérivés dans d’autres langues

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.